Terugvliegen naar Maleisie voelde vertrouwd aan, geen zandweggetjes en volgepropte treinen, maar geasfalteerde wegen met goede busverbindingen. Na midden in de nacht aan te zijn gekomen in Kuala Lumpur, de volgende dag tijd voor sightseeing!

Het mooiste uitzicht van de stad is te bewonderen vanuit een grote televisietoren. Na hiervan te hebben genoten, de welbekende Patronas Towers bekeken.

Nu we de smaak van ontwikkeling te pakken hebben, op naar Singapore. Het is vreemd om in deze regio, met een hoop semi-ontwikkelde steden, een prachtige stad (tevens land) aan te treffen. Om verloedering tegen te gaan, hanteert de overheid strenge en soms ietwat belachelijke wetten. Denk hierbij aan het volgende, het is verboden om kauwgom te kauwen, taxi's mogen niet toeteren naar mensen, fietsen onder bruggetjes is niet toegestaan en eten en drinken in de metro is uit den boze.

Een enkele voetganger negeert het rode stoplicht (vaak toeristen..) en alleen een lefgozer durft afval op straat te gooien. De boetes zijn namelijk niet bepaald kinderachtig te noemen...

Behalve de boetes, zijn ook de prijzen van alcohol bevattende dranken om een beroerte van te krijgen (en dat al op deze leeftijd). Leuke barretjes, live muziek, een gezellige boulevard en...biertjes van 10 euro per stuk. Dat is wreed. Het budget hield het daarom, zelfs met droog staan, niet langer vol dan 2 dagen.

Na Singapore zijn we een paar dagen opgesplitst. F wou graag zweten in de jungle van Taman Negara, terwijl E de koelte van de Cameron Highlands op wou zoeken om vervolgens weer af te spreken in Kuala Lumpur.

Taman Negara

Na 8 uur in de jungle railway en 3 uur met de boot, kom je aan in het bekendste natuurreservaat van Maleisie. Taman Negara, een oerwoud van meer dan 100 miljoen jaar oud waar tijgers en olifanten nog steeds in het wild rondlopen.

Hetgene dat opviel was de enorme hoeveelheid Nederlanders die hier aanwezig waren. En dan vooral met georganiseerde reizen: 'Wij zijn van Fox reizen! Maak plaats in de boot, want wij zijn van Fox-reizen!'

In Taman Negara zijn verschillende activiteiten te doen. Van boomtopwandelingen van 45 minuten tot 9 daagse jungletreks. Ook kan je overnachten in uitkijkposten die strategisch bij beekjes en open vlaktes zijn neergezet om het nachtleven in de jungle te bewonderen. Het plan was om in zo'n post te gaan overnachten en dan degene die het verste weg was: 12 km (later werd verteld dat dit hemelsbreed gemeten is). Er werd gezegd dat de tocht naar de uitkijkpost 9 uur zou duren, dus uiteraard dacht F dit wel in 5 uurtjes te kunnen doen...

Het ietwat tegenvallende junglegevoel van Gunung Mulu, werd hier ruimschoots goedgemaakt. Geen strak aangelegde houten flonders, maar een dichtgegroeid pad, waar over boomstammen en door stroompjes geworsteld moet worden. En dit allemaal onder het genot van een zinderende hitte en veel, heel veel bloedzuigers. Aangezien het het regenseizoen was, waren deze jongens en masse aanwezig. Het was wel verteld dat ze zouden komen, maar zoveel waren er niet verwacht. Bij de eerste rustpauze ontstond dan ook lichte paniek toen ontdekt werd dat op elke sok minstens 10 van deze mormels zaten. Deze wormachtige beesten haken tijdens het lopen aan je schoen vast en kruipen omhoog, totdat ze vers bloed gevonden hebben.

Na de bloedzuigers verwijderd te hebben en de broekspijpen bij de sokken in te hebben gestopt ging de tocht verder. Enkele uren, vele liters zweet en nog meer bloedzuigers later aangekomen bij de uitkijkpost, die ook vol bleek te zitten met ongedierte van het ergste soort: Fox-reizen! Hier kon het tijgers en olifanten spotten beginnen! Echter het bleek een zeer bewolkte nacht te zijn. Hierdoor zag je niks op wat vuurvliegen na. Maar alleen de nachtelijke jungle geluiden maakten de toch al de moeite waard.

De volgende ochtend moest de tocht weer terug worden gemaakt. Dit was hetzelfde verhaal alleen ditmaal met blaren op de voeten van de vorige dag. Na nog een dag relaxen weer terug naar KL gegaan om daar E weer te ontmoeten.

Cameron Highlands

Deze hoogvlakte, 6 uur met de bus ten noorden van K.L., zou zo uit een of andere Disney-productie kunnen komen. De heuvelachtige omgeving is bezaaid met theeplantages (dit heeft inderdaad iets met die rare britten te maken), terwijl langs de kant van de kronkelachtige weggetjes veel strawberry, honey bee en butterfly farms ten vinden zijn. Dit zijn de perfecte ingredienten om de omgeving te verkennen met een scootertje!

In plaats van een groot wit kasteel zijn er her en der nog wat native villages te bewonderen. Met geld maak je deze mensen niet gelukkig. Het betekent namelijk dat ze 10 uur moeten lopen voor ze bij een winkel zijn (voor de mensen uit Groningen zou deze situatie bekend voor kunnen komen). Het is indrukwekkend om te zien hoe deze mensen leven van het regenwoud. Veel van onze westerse synthetische producten groeien hier ‘gewoon' in het regenwoud. Het is alleen de kunst om uit te vogelen op welke stukken boomschors en wortels je wel of juist niet moet kauwen. ‘Is something still standing?'...

In K.L. hebben we elkaar weer getroffen, waarna we naar het altijd veilige Bangkok gevlogen zijn. Momenteel zitten we in Luang Prabang (Laos) te genieten van de franse stokbroodjes.

Tot slot nog even een contactadvertentie:
E zoekt per December een kamer in Nijmegen. Alle reacties, ideeen, tips en vooral kamers zijn welkom.

p.s. oom Henk, wiens oom ben jij eigenlijk?