Daar zijn we weer! Nog even volhouden, de reis zal niet lang meer duren. Tijd voor China!

China het land van het communisme, het strenge regime, de onderdrukte bevolking, gigantische staalfabrieken en nog grotere luchtvervuiling. Althans dat dachten we...

China is het land van de gigantische moderne steden, neon-verlichting, zeer vriendelijke ‘doch erg veel rochelende' bevolking en het land van de olympische spelen.

Om ons reislog een beetje fatsoenlijk te houden, zullen we het niet gaan hebben over een aantal Chinese gewoontes. Dat deze jongens van snurken, smakken en slurpen houden is tot daar aan toe. Dat ze hun behoefte doen in het gangpad van de trein, doet onze wenkbrouwen fronzen. Dat er uur later op dezelfde plek een oude man ligt te snurken op een krantje vinden we ietwat apart..Kan je door Hanoi niet lopen zonder een toeter te horen, in China gaan er gaan 30 seconden voorbij zonder dat er een fluim voor je voeten wordt geschoten. Dit en meer gaan we het dus niet over hebben.

Onze reis ging per trein vanaf Hanoi naar Macau ‘het Las Vegas van het oosten' , gelegen aan de zuid-kust van China. Deze voormalige portugeze kolonie valt niet onder de wettten van China, en dat is te zien. Aangezien het in China en het nabij gelegen Hong Kong verboden is om te gokken. Wordt hier het ene na het andere casino uit de grond gestampt.

Overdag ziet het er niet bepaald geweldig uit, s' nachts wordt het helemaal goed gemaakt. Na een nieuwe outfit te hebben aangeschaft (schoenen) zijn we een avondje gaan gokken (er is vooral genoten van de gratis shows). De volgende dag zijn we met onze ‘winst' een ijsje gaan halen in Hong Kong.

Hong Kong is gebouwd rondom en op een heuvel. Hierdoor heb je een mooi uitzicht vanaf Victoria's Peak, tenminste als de smog weggetrokken is. Na een dagje sight seeing (ze hebben hier de langste roltrap ter wereld!), kwam het hoogtepunt ‘s avonds
Om een uur of 8 begint de ‘symphony of light', een lichtshow gegeven door de skyline van Hong Kong. Erg gaaf om te zien, vooral het begin waarbij de deelnemende gebouwen worden voorgesteld.

Na al het erg vermoeiende gereis (ja, we hebben het erg zwaar), was het tijd om te relaxen. Op aanraden van Yoko en Marcel zijn we naar Queen Spa & Dining gegaan in Shenzhen. Deze plek is erg..apart. Vermoedelijk werkt een kwart van de chinese bevolking hier. Dit houdt in dat je om de 5 meter weer in je nakie staat om vervolgens in een nieuwe pakje gehezen wordt door 7 chinezen. Het is onmogelijk om hier verkeerd te lopen, letterlijk in elke hoek staat iemand je de weg te wijzen. De eerste 3 uur word je hier helemaal gek van maar als je begrijpt hoe het werkt, kan het relaxen beginnen. We konden hier 24 uur genieten van een groot aantal relaxbaden, full body massages (je kon je eigen masseusse uitkiezen via de comp!), gratis ijs en fruit, heerlijk eten en een zacht bed voor de prijs van 25 euro p.p.

De volgende dag zijn we wederom met de trein verder gereisd naar Shanghai (22 miljoen mensen). Je kan in deze stad goed het verschil zien tussen het oude en nieuwe gedeelte van de stad. Vanaf de zogenaamde Bund (straat), heb je aan de ene kant uitzicht op de koloniale gebouwen en aan de andere kant van de rivier staat het nieuwe Shanghai met wolkenkrabbers tot 460 meter en de Maglev trein. Laatstgenoemde schiet met een snelheid van 431 km/h vanaf het vliegveld naar het centrum, 30 kilometer binnen 8 minuten.

In China is het mogelijk om de pandabeertjes (het zijn geen echte beren) te zien. Hiervoor zijn we naar de Shanghai Zoo geweest. Naast honden in kooien, hebben ze hier dus ook een stel panda's. We gaan niet vertellen hoe schattig en lief ze zijn, want die luie beesten doen niks anders dan eten en slapen. Op een aantal flinke gapen na, zat er geen beweging in te krijgen. Altijd leuk die panda's.

Na Shanghai was Xi'an aan de beurt. Weer een onbekende Chineze plaats met een flinke muur eromheen, maar wat hier te vinden is zal bij velen een belletje doen rinkelen. Een boer is tijdens zijn eindeloze quest naar water in 1974 op het welbekende Terracotta leger gestuit (er gaan geruchten de ronde dat de boer nog steeds naar water zoekt). Dit ‘8e wereldwonder' is meer dan 2000 jaar verborgen geweest en bestaat uit vele duizenden soldaten. Men claimt dat elke soldaat uniek is, wij zien nog steeds weinig verschil tussen alle aziaten op straat....

Het leger is waarschijnlijk gebouwd om de toemalige keizer, die onder een grote heuvel even verderop ligt, te laten door regeren in het hiernamaals. Erg indrukwekkend zoals het er nu bijligt en dan te bedenken dat ze nog steeds bezig zijn met de opgravingen.

Vanaf Xi'an zijn we per trein vertrokken naar Beijing. Waren de andere treinritten erg relaxed, deze keer kwamen we gebroken aan. De naam hard seater is gerechtvaardigd, we zaten op een niet al te zacht bankje tussen de rochelende locals waarbij het onmogelijk is om te slapen (en we zijn inmiddels toch best geoefend).

Beijing is een stad vol met oude en nieuwe bezichtigingen. Op ons lijstje stonden:
- Het zomerpaleis
- Verboden stad
- Tianmen Square
- Het olympisch dorp
- De temple of heaven
- Een of andere oude muur

Het zomerpaleis was het optrekje van de keizer in, de naam zegt het al, de winter. Gelegen aan een groot meer, konden we ons best voorstellen dat de keizer dit plekje had uitgekozen.

Op Tianmen Square blijkt dat de chinezen, naast een muren fetisj, ook erg gevoelig zijn voor grote pleinen. Op Tianmen Square hangt het welbekende portret van de voormalige leider Mao Zedong (wie??), achter dit portret begint de verboden stad. Een ander optrekje van de keizer, gebouwd rond 1400. Wagenborgen past hier 8 keer in..

Het olympisch dorp ligt in het noorden van de stad en hier zullen jullie ongetwijfeld meer van hebben gezien dan wij. Ook al zijn de spelen over, overal in de stad vind je nog plaatjes, posters en filmpjes van de spelen. Ze zijn er erg trots op, en terecht, het ziet er prachtig uit. Echter, het is onduidelijk wat hier stond voor de spelen begonnen (vast geen ongebruikt stuk weiland)..

Temple of Heaven willen wij graag omdopen tot Temple of disappointment. Na het kopen van een kaartje, mag je de eerste muur passeren, twintig meter verder stuit je opnieuw op een muur met een kaartjesverkoper ernaast...Hier zijn wij niet van gediend (en ons geld was op..). Wij zijn demonstratief in het park gaan liggen...

Aangezien ons kapot verveelden en nog wat uurtjes moesten doden, hebben we de bus genomen naar een of andere muur. Men beweert dat deze ‘great wall of China' te zien is vanaf de maan. Mocht je iets zien, dan is het zeker niet de muur maar waarschijnlijk een horde toeristen. De chinese muur is 1 van de 7 nieuwe wereldwonderen en met een reden; de lengte van deze draak is niet te bevatten.

Momenteel zitten we tussen de Mongolen (kom maar op met die flauwe grapjes) (Victor..). Het is hier hier koud en we zitten zonder jas. Morgen gaat onze zoektocht naar het russiche visum verder...

Groeten van twee mongolen (we zijn je voor V)
E & F