Hallo Fans!

Hierbij onze eerste lang verwachte verhaal vanuit de Filipijnen. Op dit moment zitten we in een cafetaria, waar toevallig een computer staat, in Donsol. Wat we hier doen, waarom we hier zitten is in onderstaand verhaal te ontdekken.

Onze reis begon op 26/6 vanaf schiphol: 1 uur vliegen (Londen), tijd 1 uur terug, slechts 16 uur wachten, 7 uur vliegen (Doha, Qatar), 4 uur tijd vooruit, 6 uur wachten tussen de drukke jongens en tot slot 10 uur vliegen (Cebu) en waarbij de tijd nog een keer 4 uur vooruit ging. Wie ons nu nog kan vertellen op welke dag wij aankwamen en hoe laat het was? Gevolg, serieuze jetlag...moet je wakker zijn, slapen ontbijten of juist avondeten?

Op het moment dat je het vliegveld verlaat is het ineens ontzettend nat en warm (je was droogt niet), beetje het gevoel alsof je hele dag in een zwembad rond loopt. In de grote steden wil je het liefst niet zijn, straatkinderen, smog, veel tricycles en jeepneys (legerjeeps die achtergelaten zijn door V.S. die gebruikt worden als openbaar vervoer), hoop rotzooi op straat (afvalbakken doen ze niks aan, ze verbranden gewoon alles wat niet eetbaar is). Als je op straat loopt zit iedereen naar je te staren alsof je een of andere bekendheid bent. Ook word je door bijna iedereen begroet met: 'Hey Joe!'

Na een slapeloze nacht in Cebu, de volgende dag lekker wezen shoppen...en zo snel mogelijk de witte stranden opzoeken, op naar Bantayan island (eiland in de buurt van Cebu). Onderweg naar de haven makenwij wat beter kennis met het verkeer. Een verse roadkill ligt midden op de wegterwijl zijn motor netjes onder een bus geparkeerd ligt. Laten wij net het idee hebben om een motor te gaan huren..

's avondskomen we aan op Bantayan. Dit eiland blijkt serieus getroffente zijn door Frank'very strong'.Het blijkthier niet om eenverdwaalde nederlander van 1.90m te gaan, maarom een tyfoon.Onze kansen op de ek-finale zijnineens verkeken. Frankvond hetnodig om alle electriciteit, water, internet, en tv's van het eiland weg te spoelen. Bij het zoeken naar een slaapplek komt dit wat betertot uiting. Naeen aantal minuten met een zaklampbeschenen te worden, door een chagarijnige engelsman 'I can't allow it!', wordt het duidelijk dat het zoeken van een slaapplek lastig gaat worden.De volgende plek blijken we meer geluk te hebben. Deze kamer moeten we alleen delen met Erwins grote vrienden, de kakkerlakken. Om het extra knus te maken, in het donker, kroop zo een gezellige vriend E's lakenzak in....Na een spannende nacht blijkenwe wakker te worden aan een schitterend wit strand omringd door palmbomen. We besluiten om een paar 'brand new bikes' te huren om het eiland te verkennen.

Tijdens het verkennen van het eiland (hoop beschadigde natuur), horen we harde muziek uit de jungle komen (er was toch geen elektriciteit??!). Het blijkt te gaan om een verjaardagsfeestje waarbij ze enige generator van het eiland gebruiken om 5 enorme boxen aan tedrijven. Op de achtergrond draait een varken rond aan een spit boven een vuurtje, hier moeten wemeer van (w)eten! We wordendoor de famillie uitgenodigd om 's avonds weer te komen, zoiets kan je niet afslaan.'s avonds; met stukken varken in demaag; barst het feest echt los totdat de generator er weer mee ophoudt. Daarzit je dan in het donker midden in de jungle. Na 10 minuten wachtenduikt er ineens een fles benzineop, en gaat hetfeest weer verder tot degenerator weer zonder brandstof komt te zitten (dit herhaalt zich de heleavond). Hier hebben we kennis gemaakt met onze nieuwe filipijnsevriend Tanduay. Dit is hetfavoriete lokale drankje. Het is rum, wat gemixtwordt met sprite (totdat de sprite op is). Na een aantal drankjes wordt er flink gedanst. De lokale bevolking is zeer onder deindruk van Frankstechtonic enkopieerde dit snel. Het nadeel van het feest was dat we nog terug moesten rijden terwijlwe maar 2 keuzes hadden op het feest: 'You dance?...No??...Youdrink!!Na een veilige thuiskomst wordt E weer opgewacht door zijn vrienden enbesluitliever buiten op een houten bank te gaanpitten dan zijn lakenzak nog een nacht te delen.

De volgende dag gaan we terug naar Cebu. Hier hebben we een ferry genomen naar Bohol. Hier genieten we opnieuw van onze goedkope vriend in de lokale (gay??)bar. In deze bar werd er vrolijk op los gezongen met klassiekers van o.a. de backstreet boys, anouk en de Venga boys.

Ook dit eiland hebben we verkend onder de begeleiding van tropische regenbuitjes. Ditmaal op een habal habal (nee geen shoarma, maar een motortaxi). Door de buitjes veranderen de 'wegen' in wilde stroomversnellingen die in staat zijn de habal habals te doen stoppen. Na een hoop vertraging door buien hebben we toch nog de chocolate hills en tarsiers (zoogdier) bezocht.

Het volgende plan zijn de walvishaaien in Donsol. Hierdoor moeten wij eerst Samir & Leyte (provincies) doorkruizen (400 km). Klinkt leuk, maar valt erg tegen. Ongeveer het volgende scenario;2 dagen flink hobbelenin de bus (waarvan 1 dag brak), een bek vol zand en boten die varen op filipijnse tijden (geheel willekeurig) met een overnachting in het altijd zonnige Tacloban. De meest smerige stad tot nu toe, maar wel goedkope biertjes...

Hier zitten we dus, in Donsol, waar de walvishaaien dus niet zitten (LEUK!). Helaas, het seizoen om ze te spotten is voorbij. De bevolking wil tegen betaling graag nog een poging wagen ze te vinden, maar we geloven er niet in. Onze plannen zijn om morgen de meest perfecte actieve vulkaan van te dichtbij te gaan bekijken om vervolgens, via Manilla (hoofdstad), het noorden van Luzon te gaan bezoeken. Ze schijnen daar indrukwekkende rijstvelden te hebben gebouwd 2000-3000 jaar geleden.

Tot slot nog even wat leuke statistieken;
E gevallen: slechts 2 keer..
Diarree gevallen: E en F ontkennen beide maar er gaan geruchten de ronde
aantal kakkerlakken: 8
schone onderbroeken: verdomd weinig
Petten weggegeven: 2
camera's kwijt: 1 (F gaat steeds grotere fooien geven)

Onze dank gaat uit naar Mieke, voor de extra fotoruimte. We hopen van harte dat we deze ruimte kunnen gebruiken, aangezien het uploaden van foto's niet bepaald een eitje is hier! We gaan nu proberen de eerste foto's (degene die we nog wel hebben) erop te zetten!

Dit was ons verhaal tot nu toe, het is nu jullie beurt weer om wat van je te laten horen :)

Groeten van de Pinoys,

Erwin & Frank & Tanduay